Week 7: Goodbye Africa

Deze laatste week is zo snel voorbijgevlogen. Het was zo gek om bij steeds meer dingen te realiseren dat het de laatste keer was dat ik het ging doen. Dat zorgde er wel voor dat ik van alles extra veel heb genoten.

Maandag

Weer naar de stad gegaan en hier hebben we weer heerlijk geluncht. Ik denk dat het straks wennen wordt om straks in een Nederlands restaurant te zitten en meteen te worden geholpen. Alles gaat hier namelijk op African time en een lunch duurt dan al snel 2 uur ;) We hebben snel boodschappen ingeslagen en weer terug naar Chipangali gegaan. Het leek even te gaan regenen maar helaas hebben we dat niet gekregen. Ik heb nog nooit zoveel mensen om regen horen vragen als in Afrika haha! Om 4 uur was het tijd voor baby’s en daarna was het tijd om ons te verkleden voor Halloween. Allemaal besloten om te verkleden als dier en we hebben een hele leuke avond gehad met z’n allen.

Dinsdag

Deze week zit ik samen in de groep met Hannah en op dinsdag waren we allebei ingedeeld bij de carnivoren. We begonnen weer met de hokken van de jakhalzen en de servals en daar hebben we oud vlees en veren weer weggehaald. Tot Animal Time hebben we vooral een gebied achter het luipaardenverblijf vrijgemaakt van bladeren. Na de lunch wilde we hier weer mee verder gaan maar op weg naar het verblijf stapte ik opeens bijna op een slang. Het slangenseizoen is begonnen hier in Zimbabwe en dus zien we er de hele dag heel veel. De meeste zijn niet gevaarlijk maar dit bleek een hele giftige nachtadder te zijn. Gelukkig was de zoon van de eigenaren erbij en die heeft de slang kunnen vangen. Best even schrikken dus! Er is nu ook besloten dat je 's nachts niet meer zonder licht buiten de hutjes mag lopen, omdat er laatst ook een paar zijn gevonden op het pad naar de hutjes. Na nog even geharkt te hebben, werden we overgeplaatst naar een leeuwenverblijf en die hebben we weer helemaal netjes gekregen. Daarna hebben we nog alle tuinen in de carnivoren sectie water gegeven en toen was het eindelijk tijd om te douchen. Na het eten gezellig met iedereen gechilld maar niet al te laat naar bed gegaan.

Woensdag

In de ochtend heb ik mezelf klaargemaakt voor een dagje in de Nursery maar daar aangekomen bleek ik mee te gaan naar de scholen. Ik ging samen met Norminal (staflid die verantwoordelijk is voor het lesgeven van kinderen) en met Sanne (andere vrijwilliger). We zijn naar 3 basisscholen gegaan en daar heeft Norminal dingen uitgelegd over de dieren die we hadden meegenomen. Dit waren een egel, schildpad en slang. Onze taak was voornamelijk de dieren aangeven en ze proberen rustig te houden. Ik heb dus maar mooi even een slang vastgehouden :) Na de uitleg begon een soort quiz en als de kinderen vragen goed hadden kregen ze een potlood. Zo leuk om te zien hoe enthousiast de kinderen zijn en hoe interessant ze de dieren vinden. De scholen hier in Zimbabwe zijn voor Afrikaanse begrippen ook echt mooi dus dat was ook goed om te zien. Op de terugweg zijn we langs een boerderij gereden waar ze 3 baby uiltjes hadden gevonden die waren achtergelaten door de moeder. We hebben ze gevangen en meegenomen naar Chipangali. In de Nursery hebben we 3 andere babyuilen van dezelfde leeftijd dus ze kunnen nu samen opgroeien tot ze worden vrijgelaten. Er wordt ze nu aangeleerd om te gaan jagen en dit doen ze door muizen los te laten in de kooi van de uilen. Aangekomen op Chipangali hebben we geholpen met een hutje maken voor de antilopen en daarna was het weer vrije tijd. In de avond hebben we met iedereen wat gedronken en spelletjes gespeeld. Was een hele leuke avond!

Donderdag

In de ochtend gingen er een paar vrijwilligers weg naar de Matopos en dus waren we maar met vier vrijwilligers. We werden opgesplitst en ik stond samen met Hannah weer bij de carnivoren. We konden weer verder gaan met het hele gebied achter de luipaardverblijven. Daar zijn we ongeveer de hele ochtend en middag mee bezig geweest. Was echt een hele pittige klus en het was ook heel warm maar het ziet er nu ook veel beter uit. Omdat iedereen nogal moe was van de vorige avond zijn we in de avond vroeg naar bed gegaan.

Vrijdag

Dit was de dag voor mijn vertrek en daarom was ik vrij. In de ochtend heb ik geprobeerd bijna al mijn spullen in te pakken en om 11 uur hadden ze hulp nodig met tours geven. Op deze dag waren er namelijk uitzonderlijk veel scholen en er waren te weinig stafleden om rondleidingen te geven. Ik heb dus samen met twee andere vrijwilligers de tour gegeven aan een school. Wel grappig om te zien hoeveel we nu allemaal van de dieren afweten en dat we daar nu dus best wat over kunnen vertellen. In de middag veel foto’s gemaakt en verder gegaan met inpakken. Om 4 uur heb ik de anderen geholpen met de baby’s en ben ik voor het laatst de nachtaapjes eten gaan geven. Na de baby’s ben ik naar het educatiecentrum gegaan om te kijken naar een Conference Call. Chipangali geeft namelijk via internet colleges en lessen aan universiteiten en scholen in Amerika. Heel interessant om te zien hoe ze dit doen en de school in Amerika was heel enthousiast. Toen was het tijd voor mijn laatste avond en dat was echt onvergetelijk. Ik heb mijn tijd hier met iedereen heel gezellig afgesloten, voor de laatste keer bij het kampvuur gezeten en voor het laatst naar de mooie sterrenhemel gekeken.

Zaterdag

Om half 11 zou ik weggebracht worden naar het vliegveld en een paar vriendinnen hier hadden gevraagd of ze met me mee konden naar het vliegveld. Heel gezellig dus! Voordat ik wegging heb ik de allerlaatste dingen ingepakt en afscheid genomen van de dieren en mijn kalkoentjes. Ze beginnen nu al aardig groot te worden en beginnen vooral in de nacht veel lawaai te maken. Veel succes gewenst aan de volgende vrijwilliger die ze in de kamer heeft. Om half 11 was het tijd om naar het vliegveld te gaan en heb ik afscheid genomen van de staf en van de vrijwilligers die daar bleven. Het was echt moeilijk om afscheid te nemen van iedereen op het vliegveld, omdat deze mensen in mijn afgelopen maand hier als een tweede familie zijn gaan voelen. Ook besefte ik extra goed dat mijn reis naar Afrika erop zit en dat voelt toch wel heel jammer.

Mijn reis van 26 uur was lang maar zorgde er wel voor dat ik extra blij was om weer in op Nederlandse bodem te zijn. Het was nogal schokkend hoe koud het hier aanvoelt. Helemaal omdat ik teenslippers aanhad, omdat ik bijna al mijn schoenen had achtergelaten in Afrika. Superleuk om mijn familie weer te zien en het voelt ook wel weer goed om in Nederland te zijn.

Ik ben super dankbaar voor alle mensen die ik heb mogen ontmoeten en alle dingen die ik heb mogen doen. De afgelopen weken zal ik echt nooit vergeten en ik ben het leven hier in Nederland zo erg gaan waarderen. Afrika is echt een heel mooi continent en de mensen daar zijn zo gelukkig met het weinige wat ze daar hebben. Africa, I will be back!