Week 3: Mucaale Kabotu (goodbye)

Dit was het dan: mijn laatste week hier in Zambia. Het is echt gek hoe snel je gewend raakt aan een plek en je gaat hechten aan alle mensen. Ik heb heel veel zin in Zimbabwe maar het voelt ook dubbel om Livingstone te verlaten.

Vrijdag

Op school heb ik de kinderen een verhaal laten schrijven over hun droombaan. Het is echt leuk om te zien dat ze er zo enthousiast mee aan de slag gaan! Ook heel mooi dat deze kinderen echt dromen van een goede toekomst. De meest voorkomende beroepen waren dokter, zuster, journalist, politieman of president. Sommige kinderen hadden erbij gezet dat ze met het verdiende geld voor hun ouders konden zorgen en ervoor gingen zorgen dat hun broertjes en zusjes ook naar school kunnen. Heel bijzonder! Na school ben ik samen met een paar andere naar een internetcafé gegaan om mijn blog en foto’s van afgelopen week te kunnen uploaden. We moesten echt haasten om op tijd weer terug te zijn, want we gingen namelijk met een paar vrijwilligers naar de Sunset tree. Dat is een boom waar je in kan klimmen en uitzicht hebt over de Falls. Eerst hebben we pizza’s opgehaald en daarna zijn we snel met de taxi naar de boom gegaan zodat we nog op tijd waren voor de zonsondergang. Met onze pizza’s in de boom van de zonsondergang genoten. Echt perfect gewoon! Toen het donker was, hebben we een taxi gebeld. Terwijl we stonden te wachten zagen we opeens een hele kudde olifanten op 5 meter afstand de weg oversteken. Super gaaf! Eenmaal aangekomen in het huis snel omgekleed want vrijdag is stapavond hier. Eerst wat gedronken in het huis en daarna naar de lokale bar hier. Was heel gezellig!

Zaterdag

Helaas gingen er zaterdag 5 mensen weg en dat was echt heel jammer. Na afscheid te hebben genomen, heb ik een rustige ochtend gehad. In de middag ben ik in mijn eentje naar de Victoria Falls gegaan. Daar aangekomen heb ik de hike naar Boiling pot gedaan. Boiling pot is het laagste punt van de Falls waar al het water samenkomt. Heel mooi om te zien en ik had heel goed uitzicht over de kliffen en het water. De wandeling naar boven was zwaar maar het was wel heel vet om over al die paadjes te lopen. Het is veel groener dichtbij de Falls is en er zijn overal aapjes. Na Boiling pot ben ik nog naar de oostkant van de Falls gegaan waar nog wel echte watervallen te zien waren. De Falls zijn nu namelijk heel droog omdat het zo heet is. ’s Avonds lekker series gekeken en niet meer zoveel gedaan.

Zondag

Op zondag werden we om 8 uur opgehaald. We gingen namelijk met een groepje van 10 naar het Rhino Park. In heel Zambia leven 11 neushoorns, waarvan er zich 9 in Livingstone bevinden. We gingen met de auto naar het park en daar zetten ze de auto stil. De rest van het stuk gingen we lopen. Na ongeveer 5 minuutjes kwamen we bij de neushoorns aan. We waren zo dichtbij!! Was echt heel vet. We hebben ze alle 9 gezien van 5 meter afstand. Daarna hebben we nog door het wildpark gereden en we hebben toen ook nog giraffes, zebra’s, impala’s, apen en nijlpaarden gezien. Lunch gehad aan de Zambezi rivier en het uitzicht was werkelijk schitterend. Vervolgens nog even naar de stad gegaan om nieuwe data te kopen. In de middag naar een cafeetje gegaan (met airco, hele luxe hier :)). WiFi gebruikt  en de opstellen nagekeken die de kinderen vrijdag hadden gemaakt. Na het eten vooral kennisgemaakt met de nieuwe mensen. Er zijn namelijk allemaal nieuwe mensen aangekomen dus het is voor iedereen weer even wennen in het huis.

Maandag

In de klas eerst alle opstellen teruggegeven. Ze waren heel enthousiast, want ik had op elk opstel een sticker geplakt. Hele blije kinderen dus. Daarna met z’n allen een verhaal gelezen en daar vragen over beantwoord. Het niveau van lezen is hier namelijk heel laag en er zijn echt kinderen bij die helemaal niet kunnen lezen. Na mijn les Engels, heeft de leraar nog wat uitgelegd en ging ik het werk van de kinderen nakijken. Ze zijn hier dus echt heel precies hoe ze willen dat je nakijkt. Het moet allemaal hetzelfde vinkje hebben en op het einde moet je een ster of bloemetje voor ze tekenen. Na school heb ik foto’s uitgezocht en mijn blog en reisdagboek bijgewerkt. Om 16:30 was het weer tijd voor Soccer Club! Dit keer niet gevoetbald en gewoon met de kleintjes gespeeld en gekletst. ’s Avonds was de stroom weer uit en dus was het tijd voor ijs.  

Dinsdag

Nog nooit zo’n chaotische dag gehad op school. Toen ik aankwam op school waren er ongeveer 70 kinderen schreeuwend aan het rondrennen en tafels aan het verschuiven in de hal waar ik lesgeef. Een van mijn leerlingen heeft toen aan me verteld dat het Civilians Day was. Dat waren de leraren even vergeten te vertellen en ze waren ook die 70 kinderen vergeten die aan het rondrennen waren. Ze bleken tot 10 uur gewoon les te hebben en daarna zouden de activiteiten beginnen. Communicatie is hier niet het allersterkte punt haha! Mijn leraar was niet op komen opdagen, ik had geen boeken en de kinderen waren natuurlijk helemaal hyper van al het rennen. Dat uurtje lesgeven duurde dus heel lang, maar het is gelukt. Het leek me echt heel leuk om alle kinderen te zien dansen. Er zitten namelijk echt wat talentjes in mijn klas. De school was echter vergeten om genoeg units power te kopen en dus werkte de muziek niet. Ik moest dus alleen op al die kinderen letten totdat er een paar leerlingen naar de stad waren gelopen om nieuwe elektriciteit te kopen. Na anderhalf uur waren die nog steeds nergens te bekennen en moest ik naar huis voor de lunch. Helaas dus niemand zien dansen! Na de lunch op een ander project gaan helpen bij een andere vrijwilliger samen met Fleur. Die school heeft namelijk meer vrijwilligers nodig dan de drie die er nu zijn. De kinderen krijgen nog allemaal les op rieten matjes op de grond. Samen met Fleur begonnen om de kleuters nummers te leren schrijven. De lerares had hierdoor tijd om zich op de kleuters te richten die nog helemaal niet kunnen schrijven. Voelde heel nuttig dus! Om 4 uur hebben we met een paar lokale jongens een wandeling gedaan door de wijk. Na het eten samen met Fleur weerwolven georganiseerd voor het hele huis.

Woensdag

Er was Teachers Day op woensdag en in Nederland wordt dat echt amper gevierd. In Zambia is het echter een nationale feestdag en zijn alle scholen vrij. De leraren lopen met z’n allen een mars door de hele stad. Op woensdag was er dus geen project en in plaats daarvan zijn we met een paar vrijwilligers naar Sam’s School gegaan. De school is nu bijna af en de inschrijvingen gingen vandaag beginnen. Aangekomen op de school stond er al een hele rij met moeders en kinderen te wachten. Wij moesten vooral gaan helpen met een papierwerk. Er passen voor nu maar 150 kinderen op de school en op dag 1 van de 3 hebben zich dus al 154 kinderen ingeschreven. De selectie gaat gemaakt worden op het maandelijks inkomen van een gezin en op special needs kinderen (bijvoorbeeld een wees). Het was echt heel confronterend om te zien dat een gezin met 8 kinderen leeft op 50 Kwacha (5 euro) per maand. Dat geven wij uit als we een milkshake gaan drinken in een internetcafé. Je kon ook precies op de lijsten zien hoe oud de kinderen en waarom ze niet naar school gaan. Voornamelijk omdat er geen geld voor is. Heel erg dus dat er nog steeds best veel kinderen moeten worden afgewezen. Na de lunch samen met 2 andere vrijwilligers gaan zwemmen in een Lodge. Na het zwemmen hadden we weer Soccer club met de kinderen. Omdat dit mijn laatste Soccer Club is nu wel gevoetbald!

Donderdag

Vandaag een dagje buiten les gegeven en de kinderen weer een opdracht gegeven om een opstel te schrijven. De lees- en schrijfvaardigheid is zo slecht op school, dat daar echt veel meer op geoefend moet worden. De opdracht was: wat zou je doen met 10 miljoen Kwacha? De kinderen denken in eerste instantie toch snel aan kleren en eten. Was wel heel mooi om te zien dat er ook kinderen een museum of school wilden bouwen. Echt heel lief dat er ook een paar naar Nederland wilde komen om bij me op bezoek te komen. Het is wel opvallend hoe agressief de kinderen hier zijn. Toen de leraar weer eens een uur verdwenen was, ging ik met de kinderen een spelletje doen. Allemaal heel leuk tot er een vechtpartij was waarbij iemand een grote steen op de ander gooide. De oplossing van de leraar was om ze zolang op school te houden tot ze verschrikkelijke honger hadden. Gelukkig is dat niet gebeurd want ik heb ze met elkaar laten praten. Uiteindelijk hebben ze elkaar excuses aangeboden en hoefden ze niet tot heel laat op school blijven. Het was donderdag echt weer zo heet en daarom hebben we in de middag echt een heerlijke milkshake gedronken in de stad. Daarna lekker een Nederlandse film gekeken met Fleur. Na het eten de opstellen nagekeken en toen naar bed.

Vrijdag

De allerlaatste dag op school was moeilijk. Vooral om ze achter te laten bij mijn leraar. Hij bedoelt het allemaal goed maar hij is niet geschoold en heeft eigenlijk geen idee wat hij aan het doen is en heeft zelf moeite met de stof. Eerst heb ik gewoon lesgegeven omdat dit de laatste dag was waarop ik ze nog iets kan leren. Daarna kregen ze allemaal een lolly waar ze natuurlijk heel blij mee waren! Vervolgens hebben we met de klas een groepsfoto gemaakt en toen was het tijd om afscheid te nemen van alle kinderen. Het voelt wel gek dat ik ze nu waarschijnlijk nooit meer ga zien. In de middag alvast begonnen met inpakken en daarna omgekleed om naar de Royal Livingstone te gaan. Dat is echt een chique hotel naast de Falls. Op het Sundeck heb ik eerst samen met Fleur en Megs met een cocktail naar de ondergaande zon en de Falls gekeken. Echt zo mooi! Daarna zijn er nog meer vrijwilligers gekomen en daarmee hebben we heerlijk gegeten in het restaurant. Was echt een hele gezellige laatste avond!

Zaterdag

In de ochtend vroeg opgestaan om alle mensen die naar Chobe gingen gedag te zeggen. Daarna nog even verder geslapen en om 11 uur zijn we met z’n tienen gaan brunchen bij Zambezi. Heel lekker gegeten maar alles duurt hier zo lang dat we om 2 uur pas weer buiten stonden. Ik heb toen nog snel wat snacks gehaald bij de supermarkt en nog naar Maramba markt gegaan om een jurkje op te halen. Bij Sunbird aangekomen heb ik alles ingepakt en was ik klaar om te vertrekken. Om half 5 werd ik opgehaald om Microlight te gaan doen. Dan vlieg je in een soort zweefvliegtuigje over de Falls. Het afscheid was echt moeilijk en ik ga iedereen erg missen. Ik heb hier echt hele goede vrienden gemaakt waardoor deze tijd hier zo onvergetelijk was. Ik ben me hier echt heel goed gaan realiseren wat een voorrecht Nederlandse scholen zijn en hoe goed wij het in het algemeen hebben. Microlight was wel ontzettend gaaf en zal ik echt nooit vergeten! Ik kon de Victoria Falls van alle kanten heel goed zien en ik heb ook nog even olifanten en nijlpaarden van boven gespot. De piloot heeft me ook even zelf laten vliegen en dat voelde echt heel vet. Na Microlight hebben ze me naar de grens van Zimbabwe gebracht, waar ik eerst mijn visum heb geregeld. Vervolgens ging ik naar een hostel vanwaar ik de volgende dag de bus kon pakken. Vrijdagavond echt bijzonder weinig geslapen dus heel snel in slaap gevallen.

Zondag

De bus vertrok om half 8 en gelukkig was ik ruim op tijd. De busreis zelf was echt prima, want er was gelukkig airco aanwezig. Dat is echt een luxe als een bus dat heeft hier haha! Om 3 uur kwamen we aan in Bulawayo en daar zou iemand moeten staan om me op te halen. Die was er alleen niet dus dat zorgde voor wat stress. Toen naar het dichtbij zijnde hotel gegaan en daar om de Wifi code gevraagd zodat ik het juiste nummer kon opzoeken. Ze dachten blijkbaar dat ik morgen aankwam, maar gelukkig kwam er meteen iemand aan om me op te halen. Ik ga dus de komende 4 weken vrijwilligerswerk doen op Chipangali Wildlife Orphanage. Dieren die gewond zijn of niet meer in het wild kunnen leven, worden hier opgevangen en verzorgd tot ze terug kunnen. Heel goed werk dus! Aangekomen heb ik een rondleiding gehad en kennisgemaakt met de andere vrijwilligers. Even met huis gebeld en toen was het alweer tijd voor het avondeten. Na het eten nog een film gekeken en toen naar bed.

Ik heb dus een geweldige tijd gehad in Livingstone en hoop dat ik dat ook hier ga hebben! Vanaf nu post ik mijn blog op maandag in plaats van vrijdag omdat we op maandag naar een internetcafé gaan. Tot volgende week!

Liefs, 

Nina